22 kwietnia zmarł w wieku 86 lat dr hab. inż. prof. UW Stanisław Waligórski (1934-2020). Ukończył wydz. łączności Politechniki Warszawskiej (1959). W latach 1957-1968 pracował w Zakładzie Aparatów Matematycznych PAN (ZAM, późniejszy – IMM), gdzie pod koniec 1959 roku powierzono mu prowadzenie pracy nad organizacją maszyny uniwersalnej ZAM-2, pierwszego polskiego komputera na lampach elektronowych. Jako pracownik naukowo-dydaktyczny bardzo długo związany był z Uniwersytetem Warszawskim (1966-2005), aktualnym wydziałem Matematyki Informatyki i Mechaniki MIMUW, i z wszystkimi jego formami wcześniejszymi. Specjalność naukowa: teoria automatów, bazy danych i systemy informatyczne.
Jako wykładowca był związany również z WAT (1995-2003), a potem krótko z Akademią Vistula. W latach 1974-1977 pełnił funkcję wicedyrektora departamentu w MNiSzW, najpierw w Krajowym Biurze Informatyki, a później w Departamencie Informatyki. Wiele pionierskiej pracy włożył w organizowanie edukacji informatycznej w Polsce. W 1985 inicjował w kraju zainteresowanie środowiskiem języka programowania Logo. W tym samym roku wydaje pierwszy program nauczania elementów informatyki w szkołach średnich. W 1989 zostaje powołany przez Urząd Postępu Naukowego i Wdrożeń (UPNiW) do zespołu programowego ds. kształcenia techników informatyków w szkołach policealnych i zostaje jego kierownikiem. W 1992 roku ukazuje się efekt pracy tego zespołu: Dokumentacja programowa dla zawodu technik-informatyk (Nr 2144, KBN, Warszawa). Współtwórca polskiej Olimpiady Informatycznej, przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady w edycjach I-VI (1993-1999). Członek Komitetu Informatyki PAN w latach 1975-1984. W latach 1976-2001 przedstawiciel Polski w zespole TC-3 do spraw kształcenia w Międzynarodowej Federacji IFIP. Członek założyciel Polskiego Towarzystwa Informatycznego (1981), jego wiceprezes w latach 1981-1984. (d)
Wykorzystano biogram z książki Macieja M. Sysło, Edukacja informatyczna w Polsce w historycznym rozwoju, w przygotowaniu.