8 listopada w Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie przy Kawęczyńskiej, w sercu tyle legendarnej co zabytkowej dzielnicy Szmulowizna, odbyło sie kolejne spotkanie Klubu Informatyka. Tym razem miało ono na celu przybliżenie słuchaczom tematyki Elektronicznej Dokumentacji Medycznej oraz idei archiwum głębokiego. Współorganizatorami wydarzenia byli: sekcja eZdrowie PTI, IEEE oraz oczywiście nasz oddział.
Wprowadzenie do tematyki tworzenia Elektronicznej Dokumentacji Medycznej (EDM), struktur dokumentów oraz systemów ich wymiany zaprezentował Paweł Masiarz (CSIOZ). Przybliżył uczestnikom zarówno koncepcje elektronicznego rekordu medycznego, jak i szerzej różne opcje, standardy i strategie informatyzacji placówek słuzby zdrowia. Omówił najczęściej stosowane obecnie formaty danych medycznych, ale zwrócił też uwagę na to jak złożonym narzedziem mogą się teraz stawać informatyczne systemy szpitalne (HIS).
Istotę działania archiwum głębokiego oraz wykład na temat koncepcji własnych, autorskich implementacji tegoż archiwum przedstawił wynalazca i konstruktor dr Jerzy Piotr Walczak. Wbrew pozorom kwestia jest znacznie poważniejsza niż to się na pozór wydaje. Dyski CD czy DVD mogą w sposób bezpieczny przechowywać informację do 5 lat, po czym zaczyna sie dla tych nosników okres niepewności. Podobna perspektywa czasowa charakteryzuje standardowe taśmy magnetyczne. A co jeśli pewne dane trzeba przechowywać elektronicznie 50 lat? Okazuje się, że jest to wykonalne, ale kluczowa obok bezpieczeństwa staje się energia do utrzymania danych. Jerzy Walczak zaprezentował zarówno teorię długoterminowego przechowywania i odtwarzania informacji, jak i kilka swoich autorskich konstrukcji, które już działają i są międzynarodowo opatentowane.
Łącznie ponad godzinne wykłady nie przeszkodziły około 30 słuchaczom zgromadzonym na sali przeprowadzić z prelegentami wcale nie krótką, a jednocześnie miejscami bardzo burzliwą dyskusję na temat bezpieczeństwa i norm przechowywania danych. (ad)
_________________________________
Klub Informatyka był nagrywany. Tutaj materiały wideo z obu prezentacji:
| wstęp do EDM … | … prelekcja o archiwach głębokich |
Kilka słów o prelegentach:
- Paweł Masiarz ukończył Politechnikę Świętokrzyską w Kielcach. Obecnie jest głównym specjalistą w Wydziale Rozwoju Systemów Teleinformatycznych CSIOZ. W latach 2004–2013 pracownik Działu Informatyki Świętokrzyskiego Centrum Onkologii, administrator systemów medycznych w szczególności do przetwarzania i archiwizacji obrazów medycznych w pracowniach diagnostycznych oraz planowania leczenia brachyterapii.
Lider Sekcji Systemów Medycznych w Dziale Informatyki. Projektant i wdrożeniowiec systemów medycznych. Brał udział w projektach: uruchomienie platformy regionalnej, wymiany danych między jednostkami służby zdrowia w woj. Świętokrzyskim w ramach projektu „e-Zdrowie w województwie Świętokrzyskim, rozbudowa i wdrażanie systemów informatycznych w jednostkach służby zdrowia – etap I”; wdrożenie Zintegrowanego Szpitalnego Systemu Informatycznego w ŚCO, w tym LIS, PACS, RIS; uruchomienie pracowni Pozytonowej Tomografii Emisyjnej oraz modernizacji Zakładu Medycyny Nuklearnej; modernizacja pracowni mammograficznej do pracowni cyfrowej oraz uruchomienia Mobilnej Terenowej Pracowni Mammocytologicznej (mammocytobus). Organizacje: Polskie Towarzystwo Telemedycyny i e-Zdrowia, Polskie Stowarzyszenie HL7, The International Society for Telemedicine & eHealth, PTI. - Jerzy Piotr Walczak jest absolwentem Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Przez wiele lat zajmował się fizyką ciała stałego oraz elektroniką, co zaowocowało publikacjami z tej dziedziny.
Od połowy lat osiemdziesiątych współpracował z Pracownią Rekonstrukcji Dźwięku Polskiego Radia (wówczas PRiTV) założoną przez Janusza Piechurskiego. Zainteresowania rekonstrukcją dźwięku oraz zaawansowaną reżyserią dźwięku doprowadziły go do realizacji pierwszej na świecie rekonstrukcji addytywnej nagrania akustycznego z roku 1940, w której zastosował metodę resyntezy cyfrowej, opracowaną według własnego pomysłu. Od 1993 roku był związany z firmą teleinformatyczną ATM, a od 1995 roku był również stałym współpracownikiem Telewizji Polskiej (TVP). Zawodowo zajmuje się konstruowaniem i rozwijaniem systemów technicznych dla potrzeb telewizyjnych studiów produkcyjnych i post-produkcyjnych. Zajmuje się również zagadnieniami akwizycji i konwersji informacji, elektroniczną dystrybucją i archiwizacją zasobów cyfrowych. Jest współautorem (razem z Krzysztofem Maraskiem) pierwszego na świecie kompletnego, opatentowanego w Unii Europejskiej oraz USA, rozwiązania technicznego dla długoterminowego (wieczystego) przechowania cyfrowych plików. Jego idee techniczne związane z długoterminowym przechowywaniem danych można znaleźć w eseju jego autorstwa. Listę jego patentów amerykańskich można znaleźć tutaj.
Tutaj nagranie burzliwej dyskusji która miała miejsce po prezentacjach